Ezidiler, Müslüman ve Hiristiyan komsularinca “Seytana tapanlar” olarak bilinmektedir. Üstelik bu klise artik genel bir kanaat olmanin ötesinde akademik bir veri olarak da kabul edilmekte ve Ezidilik hakkinda çalisan çogu akademisyen tarafindan da tekrarlanmaktadir. Oysa, inançlarinda kötülügün lanetlendigi, Seytan veya kötülük tanri/tanriçasi gibi varliklarin bulunmadigi Ezidilikte, çerçevesini Melek Tavus’un çizdigi iyilik kavraminin en önemli erdem oldugu görülmektedir.
Yorum yapabilmek için üye girişi yapmalısınız.